diff --git a/pages/tokipona/pl_9.md b/pages/tokipona/pl_9.md index 4a3a6f1..02bb3f0 100644 --- a/pages/tokipona/pl_9.md +++ b/pages/tokipona/pl_9.md @@ -1,4 +1,4 @@ -% toki pona strona 9 — kontekst i złożone przymiotniki +% toki pona: strona 9 – kontekst i złożone przymiotniki % /dev/urandom % marzec 2020 @@ -27,7 +27,7 @@ dodawane są do wcześniejszej grupy wyrazów jedna po drugiej. Na przykład: > jan wawa ala — brak silnych osób -Jeżeli chceszc powiedzić „słaba osoba”, musisz zaprzeczyć słowu „wawa”, nie — „jan”. +Jeżeli chcesz powiedzić „słaba osoba”, musisz zaprzeczyć słowu „wawa”, nie — „jan”. I tutaj wkracza „pi”. > jan pi wawa ala — słaba osoba („osoba o braku siły”) @@ -46,7 +46,7 @@ Partykuła ta może być również zastosowana w utartych zestawieniach wyrazowy > %info% > Jeżeli wolisz używać składni „toki [przymiotnik]”, gdy chcesz określasz temat rozmowy -> (tak jak pokazano na [stronie 4](pl_4.html)), „pi” przyda się w określaniu tematu +> (tak jak to pokazano na [stronie 4](pl_4.html)), „pi” przyda się w określaniu tematu > rozmowy, który wymaga kilku słów, by go opisać. Przykładowo: > > > sina toki pi ma tomo mama sina. — Mówisz o swoim rodzinnym mieście. @@ -61,7 +61,7 @@ Włącznie ze zdaniami używającymi nieoficjalnych słów. Słówka „la” możemy użyć, aby zbudować zdania warunkowe oraz by wprowadzić kontekst. Oba te zabiegi przeprowadza się łącząc dwa zdania w jedno. -> [zdanie A] la [zdanie]. +> [zdanie A] la [zdanie B]. > W kontekście [zdania A], [zdanie B]. @@ -79,9 +79,9 @@ Na przykład: Ale użycie „la” nie ogranicza się na tym. Partykuła ta może również zastąpić konstrukcje typu „lon [wyrażenie]”, kiedy mowa o miejscu lub czasie (więcej -informacji na ten temat na [następnej stronie](10.html)). +informacji na ten temat na [następnej stronie](pl_10.html)). -> o kalama ala lon tomo lipu. — Bądź cicho w bibliotece. +> o kalama ala lon tomo lipu. — Nie hałasuj w bibliotece. > tomo lipu la o kalama ala. — W bibliotece bądź cicho. @@ -120,7 +120,7 @@ Seria filmików „12 days of sona pi toki pona” w ogóle nie używa znaków p Osobiście wolę używać przecinka po „la” z uwagi na estetykę, ale w tym kursie interpunkcja jest pomijana. W każdym razie użycie znaków przestankowych -polega czysto na guście. Jest tak za sprawą tego, że w miejscu, gdzie inne języki +jest kwestią gustu. Jest tak za sprawą tego, że w miejscu, gdzie inne języki użyłyby interpunkcji, w toki ponie taki sam zabieg można przeprowadzić korzystając z partykuł lub rozbijając zdanie. @@ -144,4 +144,4 @@ I przetłumacz następujące na toki ponę. [Odpowiedzi](pl_answers.html#p9) -[Poprzednia strona](pl_8.html) [Pierwsza strona](pl_index.html) [Następna strona](pl_10.html) +[Poprzednia strona](pl_8.html) [Strona początkowa](pl_index.html) [Następna strona](pl_10.html)